Mien Naam is Harm Hinderks. Ik stah hier up de Wall bi de Andreas-Kark van Nordense.
Ik stah hier an de Beed-Stee van Rembertus, de Biskop van Bremen. Ik stah hier an sien Beed-Steen.
Ik stah hier to betügen, dat de Dellen in de Steen van Rembertus sien Knejen stammen. So hett he vull van Inbrunst an ’t Beden west, dat sien Knejen sük in de Steen inprent hebben.
So hett he vull van Gottvertroen an ’t Beden west, dat de Börgers van dat Noorderland tegen de Noordmannen an de Buggt van Hilgenriede de Overhand behullen.
Ik bün Tüge, wo all dat sük todragen hett.
Biskop Rembertus kwamm ja 884 van Bremen na Nörden, um hier Sendgericht to hollen.
Bi disse Gelegenheid beklaagden de Hovetlinge un dat Volk, dat de Noordmannen van Maal to Maal driester dat Land overfullen, de Minsken, de hör tomööt kwammen, dood hauden, de Frolüü Gewalt andeen un neet maal de Kinner an ’t Leven leten.
Ik hebb sehn, wo Rembertus sien Gesicht sük mehr un mehr verduusterde, he mit leverlaa vergrellter un düller wurr un uplest de Minsken upreep, sük tegen de Noordmannen to stemmen.
Dat Volk namm sien Woorden gierig up. Nee, se wullen sük neet wiederhen gefallen laten, dat de Noordmannen hör so drangsaleerden un trucken in dat Gefecht an de Hilgenrieder Buggt.
De Hovetlingen un Redjeven van de acht Nörder Kluften repen van Oorlog un de Minsken kwammen, Hannelslüü un Buren, Kriegers un Börgers. Ik ok as Barbeer un Feldscheer un Chirurgicus un Beenlapper, de ik was, mit mien Mesten, Tangen un Sagen, Verbandstüg, Salven un Tinkturen, to helpen un to verbinnen, well besehrt was.
Ofwoll se blot Plenters un Förken, Döskflegels un Spaden, Schüppen un Tweekriegers as Wapens harren, kunnen se mit Mood un Toversicht dat Bladd wennen un de Feenden to Dood brengen of hör in de open See jagen.
Daarbi brullden se alltied “Lever dood as Slaav!“
Mehr as teihndusend Noordmannen sünd dotieds umkomen, dat is overlevert un steiht in de Akten van dat Klooster Fulda.
As wi torüggkwammen, funnen wi Rembertus noch an ’t Beden. Un he stunn up un achterleet in de Steen twee Dobben, de en Wannersmann vandaag noch bekieken kann.
Ik bün stolt, dat ik daarbi was.
Ik bün stolt, dat ik för Jo Tüge wesen kann.
Dat ik Tüge wesen kann van de Slacht bi Hilgenriede.
Dat ik Tüge wesen kann, wo de Theelacht to Nörden upstahn is.

Hans-Hermann Briese
27.06.2023